ﺍﻣﺎﻡ ﻛﺎﻇﻢ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻠﺎﻡ : ﺩﺭ ﻋﺼﺮ ﺳﻠﻴﻤﺎﻥ ﺑﻦ ﺩﺍﻭﺩ ﻗﺤﻄﻰ ﺳﺨﺘﻰ ﺷﺪ . ﻣﺮﺩﻡ ﺍﺯ ﻭﺿﻊ ﺑﺪ ﺧﻮﺩ ﺑﻪ ﺳﻠﻴﻤﺎﻥ ﺷﻜﺎﻳﺖ ﻛﺮﺩﻧﺪ ، ﻭ ﺍﺯ ﺍﻭ ﺗﻘﺎﺿﺎ ﻛﺮﺩﻧﺪ ﺑﺮﺍﻯ ﺁﻧﺎﻥ ﺍﺯ ﺩﺭﮔﺎﻩ ﺍﻟﻬﻰ ﺑﺎﺭﺍﻥ ﺑﺨﻮﺍﻫﺪ . ﺳﻠﻴﻤﺎﻥ ﮔﻔﺖ : ﻓﺮﺩﺍ ﭼﻮﻥ ﻧﻤﺎﺯ ﺻﺒﺢ ﺑﺠﺎﻯ ﺁﻭﺭﻡ ، ﺑﻴﺮﻭﻥ ﻣﻰ ﺭﻭﻡ ﻭ ﺩﻋﺎ ﻣﻰ ﻛﻨﻢ . ﻓﺮﺩﺍ ﺻﺒﺢ ﺳﻠﻴﻤﺎﻥ ﭘﺲ ﺍﺯ ﺍﺩﺍﺀ ﻧﻤﺎﺯ ﺍﺯ ﺷﻬﺮ ﺑﻴﺮﻭﻥ ﺭﻓﺖ ، ﻭ ﻣﺮﺩﻡ ﻧﻴﺰ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺑﺮﺍﻯ ﺩﻋﺎ ﻫﻤﺮﺍﻫﻰ ﻛﺮﺩﻧﺪ . ﺳﻠﻴﻤﺎﻥ ﺩﺭ ﻣﻴﺎﻥ ﺭﺍﻩ ﻣﻮﺭﭼﻪ ﺍﻯ ﺭﺍ ﺩﻳﺪ ﻛﻪ ﺩﺳﺘﻬﺎ ﺭﺍ ﺑﺴﻮﻯ ﺁﺳﻤﺎﻥ ﺑﻠﻨﺪ ﻛﺮﺩﻩ ﻭ ﭘﺎﻫﺎ ﺭﺍ ﺑﺮ ﺯﻣﻴﻦ ﻗﺮﺍﺭ ﺩﺍﺩﻩ ﻭ ﻣﻰ ﮔﻮﻳﺪ : ﺑﺎﺭﺧﺪﺍﻳﺎ ، ﻣﺎ ﻣﺨﻠﻮﻗﻰ ﺿﻌﻴﻒ ﺍﺯ ﻣﺨﻠﻮﻗﺎﺕ ﺗﻮ ﻫﺴﺘﻴﻢ ، ﻭ ﺍﺯ ﺭﻭﺯﻯ ﻭ ﺭﺯﻕ ﺗﻮ ﺑﻰ ﻧﻴﺎﺯ ﻧﻴﺴﺘﻴﻢ . ﺍﻯ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﺑﺰﺭﮒ ، ﻣﺎ ﺭﺍ ﺑﻮﺍﺳﻄﻪ ﮔﻨﺎﻫﺎﻥ ﺑﻨﻰ ﺁﺩﻡ ﻫﻠﺎﻙ ﻣﻔﺮﻣﺎ . ﭼﻮﻥ ﺣﻀﺮﺕ ﺳﻠﻴﻤﺎﻥ ﺍﻳﻦ ﺩﻋﺎ ﺭﺍ ﺑﺸﻨﻴﺪ ، ﻓﺮﻣﺎﻥ ﺩﺍﺩ ﻣﺮﺩﻡ ﺑﻪ ﺷﻬﺮ ﺑﺮ ﮔﺮﺩﻧﺪ . ﺯﻳﺮﺍ ﺑﻮﺳﻴﻠﻪ ﺩﻋﺎﻯ ﻣﻮﺭﭼﻪ ﺍﻯ ﺑﺎﺭﺍﻥ ﺭﺣﻤﺖ ﺣﻖ ﺑﺮ ﺷﻤﺎ ﻧﺎﺯﻝ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺷﺪ . ﭘﺲ ﺑﺮﮔﺸﺘﻨﺪ ﻭ ﺩﺭ ﺁﻥ ﺳﺎﻝ ﺑﻘﺪﺭﻯ ﺑﺎﺭﺍﻥ ﺁﻣﺪ ﻛﻪ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺁﻥ ﺭﺍ ﻫﺮﮔﺰ ﻧﺪﻳﺪﻩ ﺑﻮﺩﻧﺪ

نظرات شما عزیزان:

برچسب‌ها: